Dag 6 en 7 : alle seizoenen en alle weer tegelihk:

Beste vrienden, 

Gisterenochtend zijn we in een stralend zonnetje vertrokken.  We kwamen al snel een kudde waterbuffels tegen die overdag op stap mochten in de lente . Als een echte wilde boeredochter ging ons Ria er met veel plezier tussen staan 😉 ! De rododendrons bloeien nog steeds in alle schakeringen van rood en roze. Hoe hoger we kwamen, hoe kouder het werd en bloeiden er ook minder rododendrons. We zagen nu de primulas verschijnen in allerlei lilaschakeringen. Ondertussen werd het meer en meer bewolkt en waren we blij dat we het restaurantje tegenkwamen voor ons middagmaal. Een warme noodlemaaltijd deed deugd , maar het weer ging over in hagel... goed beschermd hiertegen trokken we weer op stap. Geen bloem of dier meer te bespeuren, enkel sneeuw die dikker werd. We ploeteren verder en hoger door weer en wind , verstand op nul. Eindelijk bereikten we ons overnachtingplaats . De eetplaats werd goed opgewarmd , we namen een heel basic doucheke ( lees een emmer warm water waar we ons plan mee konden trekken🙄). Maar goed, helemaal proper en warm aangekleed was het enkel nog wachten op ons avondeten en om half 9 lagen we goed diep onder de dekens . Ondertussen was het zo mistig dat je niks door de raam zag, gevolgd door een dikke regenbui met donder erbij. Helemaal afgesloten van de buitenwereld was het in ons bedje nog het beste 🤗.

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om de zon te zien opkomen in de hymalyabergen. Het was helder weer dus we zouden de toppen allemaal  kunnen zien. Maar hier hebben we wat voor moeten doen 🙄🙄🙄. 45 minuten klimmen door de sneeuw in het donker om op 3637 meters hoogte te kunnen komen !!! Een stuk voor het muldai-vieuwpunt werd ik zo "dizzy" in mijn hoofd van de ijle lucht , helemaal buiten adem van het klimmen en een gevaarlijke rommeling in mijn darmen alsof ik ogenblikkelijk de vliegende diarree zou krijgen ( misschien daarom dat we van Sjanseet  elk 2 rollen wc-papier moesten meenemen🥵🤣) , Ik zei , ga maar verder ik blijf hier wel wachten tot jullie terugkomen !🥵 gelukkiglijk ging dat ziekelijk gevoel snel over zonder accidenten 🤢!. Sjanseet en Ria zijn dan doorgestapt en Monish en ik hebben op vertraagd tempo dan toch ook de top bereikt !!

WE DID IT !!!💪💪💪

Het was dus een buitengewoon mooi zicht , adembenemd zou ik zeggen maar mijn adem was al "benomen"😂. De ploegmaatjes hebben heel schoon foto's gemaakt , waarvoor veel dank . Want ik had de track in mijn handen en zou alleen maar bewogen foto's  gehad hebben.  Na Genoten te hebben van het uitzicht , wat uitgerust en een heuse fotoshoot , moesten we terug naar beneden voor ons ontbijt , maar het was licht en zonnig geworden dus dat ging gelukkig iets vlotter .

Goed gegeten en alles ingepakt gingen we weer op stap. Terug die klim van vanochtend 🙄🥵  maar nu op klaarlichte dag en op eigen tempo ! Een beetje voor het uitzichtpunt daalden we af richting volgende plaats.  De Himalaya was weer bijna helemaal in de mist gehuld. We kwamen geen mens of dier tegen, de rododendrons nog bevroren en geen groen grassprietje te zien. Een enkel vogeltje liet zich horen. Eindelijk zagen we de primulaatjes weer bloeien en de bamboe groeien. Aangekomen op onze volgende kampplaats begon het weer te regenen.  Lekker warm aan de stoof zitten we nu te wachten op ons avondeten en misschien WIFI om de foto's en verhalen door te sturen !!!

Wat een belevenis 🤩🤩🤩

Veel groetjes en tot de volgende!

Ria en Lief